Pierwszy określenia Czarny Koń użył pisarz i polityk Beniamin Disraeli, w odniesieniu do wyścigów konnych.
Potem tę metaforę stosowano w sytuacjach politycznych, także w sportowych.
Kolor czarny sugeruje tajemniczość. Często lubimy zwycięstwa czy przynajmniej dobre wyniki tych, na których nikt nie liczy. Ostatnio mówi się o czarnych koniach przed walką: to znak, że spodziewamy się zwycięstwa niespodziewanych zwycięzców.
Jerzy Bralczyk
Mroczny (czarny) koń pochodzi z powieści z XIX wieku angielskiegoa polityk Benjamina Disraelego pt. The Young Duke, 1831 . W powieści opisano kilka ciekawych wyścigów konnych, między innymi wyścig dwóch rasowych koni z których jeden był zdecydowanym faworyt. Niespodziewanie, w ostatniej chwili, skazywany na przegraną koń nagle stara się nadrobić zaległości z tyłu, dogania dwa konie pełnej krwi i przegania je przed metą. Wydarzenie to rozeszło się lotem błyskawicy a mianem czarnego konia. zaczęto określać niespodziewanego zwycięzcę.
Wyrażenie Czarny Koń (Dark Horse) zaczęło być powszechnie stosowane w imprezach sportowych i kampaniach politycznych. Po raz pierwszy mianem politycznego czarnego konia określono Jamesa Knox Polka, który w 1844 roku zdobył nominację Partii Demokratycznej na prezydenta USA, a ostatecznie został wybrany na prezydenta Stanów Zjednoczonych.